Wat doet een mentor?

Neemt beslissingen over goede zorg en een fijne woonplek

De mentor behartigt de (niet-materiële) belangen van de cliënt. De mentor gaat dus niet over geld en goederen. Daar gaat meestal een bewindvoerder over. Mentorschap betekent verantwoordelijk zijn voor de inhoudelijke kant van de zorg. De mentor neemt zoveel mogelijk samen met de cliënt beslissingen op het gebied van verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. Om de belangen van de cliënt goed te kunnen behartigen, moet een mentor de cliënt goed (leren) kennen en naast betrokkenheid bij de cliënt ook beschikken over een zekere mate van objectiviteit. We bezoeken de cliënt uiteraard regelmatig om te zien hoe het met hem/haar gaat. Ook zijn we als mentor altijd aanwezig bij de zorgeplanbesprekingen met de zorginstelling en monitoren de uitvoering van de gemaakte zorgafspraken met de zorginstelling.

Taken en bevoegdheden van een mentor

De mentor heeft een regievormende en raadgevende taak. De mentor is wettelijk bevoegd om de cliënt te vertegenwoordigen in aangelegenheden betreffende diens verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding, woonsituatie en werkplek/dagbestedingsvorm. Dat betekent dat de mentor niet zelf de hulpverlening of begeleiding doet, maar dat voor de cliënt organiseert. De mentor is verantwoordelijk voor het opbouwen en in stand houden van een adequaat hulpverleningsnetwerk rond de cliënt. De mentor neemt beslissingen aangaande de verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. Daarom heeft de mentor regelmatig contact met de cliënt en zorgverleners om er voor te zorgen dat de cliënt de optimale zorg krijgt.

Het ministerie van Veiligheid en Justitie stelt jaarlijks de vergoeding en het aantal uren voor mentorschap vast.

Belangenbehartiging

Een mentor helpt bij het behartigen van de belangen van niet-materiële aard, van een persoon die vanwege geestelijke of lichamelijke aandoeningen niet goed zelfstandig zijn/haar belangen kan afwegen en/of uiten.

Ondersteunen bij het maken van keuzes

Een mentor adviseert en ondersteunt de cliënt bij het maken van keuzes en het naar buiten brengen van beslissingen. Hierbij kan gedacht worden aan het uitzoeken van een nieuwe woonplek in een zorginstelling; veranderen van werk of dagbesteding; het aangaan van een relatie; kinderwens; het inzetten of juist nalaten van een behandeling; euthanasie. Kortom alle beslissingen die van invloed zijn met het leven en welzijn van de cliënt.

Vertegenwoordiging

Een mentor treedt op als vertegenwoordiger van de cliënt met betrekking tot diens verzorging, verpleging, behandeling en begeleiding. Hierbij moet gedacht worden aan het aangaan van een zorgovereenkomst met een instelling, het vaststellen van het zorgplan en het nemen van beslissingen over de uitvoering van de zorg.

Regisseur van de zorg en het realiseren van een vertrouwensrelatie

De mentor is geen hulpverlener, maar een regisseur van de zorg voor de cliënt, die pas in deze rol in actie komt, wanneer dat nodig is. De mentor stelt bijvoorbeeld het zorgplan vast, maar de uitvoering van de zorg behoort niet tot de taken van de mentor. Bij zijn taakinvulling dient de mentor de godsdienstige gezindheid, de levensovertuiging en culturele achtergrond van de cliënt tot richtsnoer van zijn handelen te nemen. Een gedegen kennismaking met de cliënt is erg belangrijk, omdat de mentor soms ingrijpende beslissingen moet nemen, bijvoorbeeld de keuze van de woonvorm, inzetten van medische behandelingen of staken daarvan, toelaten van relaties, euthanasie. Om de mentorschapstaken goed uit te voeren is het gewenst dat een mentor de cliënt zo goed mogelijk kent. Als de mentor de cliënt goed kent, kan hij de beslissingen nemen door ‘in de schoenen van de cliënt te gaan staan’.